Ta strona używa plików cookies do poprawnego funkcjonowania.
Dowiedz się więcej
Ta strona używa plików cookies do poprawnego funkcjonowania.
Dowiedz się więcej
Wszelka rządowa służba lub jednostka odpowiedzialna za wypełnianie zobowiązań wynikających z Konstytucji oraz Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego oraz Regulaminów Administracyjnych (rząd lub urząd państwowy).
Urządzenie elektryczne, które przetwarza prądy elektryczne w fale elektromagnetyczne i odwrotnie.
Czasem stosowany jest angielski termin "aerial".
Antena promieniująca równomiernie we wszystkich kierunkach w jednej płaszczyźnie (o dookólnej charakterystyce promieniowania) z mocą malejącą wraz ze wzrostem kąta powyżej i poniżej tej płaszczyzny i dążącą do zera w osiach anteny.
Hipotetyczna antena promieniująca energię równomiernie we wszystkich kierunkach (w pełnym kącie bryłowym).
Zysk energetyczny tej anteny jest równy 0 dBi.
Antena promieniująca (lub odbierająca) większą moc w jednym lub więcej kierunkach (pozwalających na zwiększenie zysku podczas odbioru i nadawania i redukująca zakłócenia pochodzące od niepożądanych źródeł).
W antenie kierunkowej, część płaskiej powierzchni położonej blisko anteny prostopadle do kierunku maksymalnego promieniowania, przez którą przechodzi maksymalna część energii (nadawanej lub odbieranej).
Atmosferyczny model zmian ciśnienia, temperatury, gęstości i lepkości atmosfery Ziemi w szerokim zakresie wysokości. Został ustanowiony w celu zapewnienia wspólnego punktu odniesienia dla temperatury i ciśnienia i składa się z tabeli wartości określonych na różnych wysokościach, a także niektórych wzorów, dzięki którym te wartości zostały uzyskane.
Parametry atmosfery wzorcowej są obliczane przy założeniu, że atmosfera jest układem statycznym, powietrze jest gazem suchym, a jego skład chemiczny nie zależy od wysokości. Ponadto przyjmuje się stałe wartości graniczne dla wysokości równej poziomowi morza.
1) Kierunek na punkt na niebie od punktu naziemnego, wyrażony jako kąt w płaszczyźnie poziomej pomiędzy linią odniesienia i rzutu poziomego linii łączącej te dwa punkty. Najczęściej jako punkt na niebie wybiera się północ geograficzną. 2) Kąt między poziomym kierunkiem odniesienia i poziomym kierunkiem usytuowania osi głównego promieniowania anteny
Wartość azymutu określana jest zgodnie z ruchem wskazówek zegara i wyrażana jest w mierze kątowej (najczęściej w stopniach w stosunku do północy).
Dla anteny kierunkowej, azymut kierunku maksymalnego promieniowania anteny określany w stosunku do północy geograficznej.