1) Jednokierunkowy kanał transmisji od stacji centralnej do stacji końcowej. 2) W radiokomunikacji ruchomej lądowej: kanał transmisji z jednej stacji bazowej do jednej bądź wielu stacji ruchomych. 3) W łączności satelitarnej: część łącza komunikacyjnego używanego do transmisji sygnałów z satelity do stacji naziemnej
Potocznie: pasmo częstotliwości, w którym następuje transmisja ze stacji bazowej do ruchomej. DL (D/L)
1) Jednokierunkowy kanał transmisji od stacji końcowej do stacji centralnej. 2) W radiokomunikacji ruchomej lądowej: kanał transmisji z jednej bądź wielu stacji ruchomych do jednej stacji bazowej. 3) W łączności satelitarnej: część łącza komunikacyjnego używanego do transmisji sygnałów z terminala położonego na Ziemi do satelity lub jakiejkolwiek platformy unoszącej się w powietrzu.
Potocznie: pasmo częstotliwości, w którym następuje transmisja ze stacji ruchomej do bazowej. UL (U/L)
1) Sposób łączności radiowej o określonych charakterystykach pomiędzy dwoma punktami. 2) W łączności radiowej ogólny termin używany na określenie zaistnienia komunikacji (radiowej) między dwoma punktami.
Łącze może być ukierunkowane, w zależności od kierunku transmisji.
Komunikacja zapewniana przez łącze pomiędzy stacją nadawczą położoną w określonym, stałym punkcie, a dowolną liczbą stałych lub ruchomych stacji odbiorczych na obszarze w zasięgu stacji nadawczej.
Jeżeli łączność ta dotyczy jednokierunkowych łączy radiowych od pojedynczego punktu stałego do dowolnie dużej liczby punktów, wówczas mamy do czynienia z radiodyfuzją.
Komunikacja zapewniana przez łącze, np. linię radiową pomiędzy dwoma (radio) stacjami położonymi w określonych punktach stałych.
Charakterystyczna dla służb stałych.
Komunikacja zapewniana przez łącza, np. linie radiowe, pomiędzy pojedynczą (radio) stacją położoną w określonym stałym punkcie a wieloma stacjami położonymi w określonych stałych punktach.
Charakterystyczna dla służb stałych i ruchomych.