Ta strona używa plików cookies do poprawnego funkcjonowania.
Dowiedz się więcej
Ta strona używa plików cookies do poprawnego funkcjonowania.
Dowiedz się więcej
Fala rozchodząca się bezpośrednio między anteną nadawczą a odbiorczą, bez wpływu jakichkolwiek obiektów na drodze promienia fali elektromagnetycznej. W przypadku propagacji nad powierzchnią Ziemi stanowi składową fali przestrzennej.
Fala elektromagnetyczna, która jest wypromieniowana z Ziemi, ugięta w jonosferze i skierowana z powrotem ku powierzchni Ziemi.
Potoczne określenie: fala odbita od jonosfery.
Fala odbita od jakiegoś obiektu bądź struktury (np. powierzchni Ziemi). W przypadku propagacji nad powierzchnią Ziemi jest składową fali przestrzennej.
Fala rozchodząca się bezpośrednio przy powierzchni jakiegoś obiektu bądź struktury (np. przy powierzchni Ziemi) o propagacji silnie zależnej od ich parametrów elektrycznych terenu. W przypadku propagacji przy powierzchni Ziemi stanowi składową fali przyziemnej.
Fala rozchodząca się między anteną nadawczą a odbiorczą. Na jej propagację nie oddziaływają parametry elektryczne gruntu. Składa się z fali bezpośredniej i fali odbitej. Stanowi jeden ze składników fali przyziemnej.
Fala rozchodząca się nad powierzchnią Ziemi. Wpływ na jej propagację mają zarówno parametry elektryczne gruntu jak i obiekty znajdujące się na powierzchni Ziemi oraz jej pokrycie.
Rodzaj fal, które są propagowane poprzez jednoczesne okresowe zmiany natężenia pola elektrycznego i magnetycznego.
Fale elektromagnetyczne obejmują m.in. fale radiowe, podczerwień, światło widzialne, ultrafiolet, promieniowanie rentgenowskie i promieniowanie gamma.
Fale elektromagnetyczne o częstotliwościach umownie niższych niż 3 000 GHz, rozchodzące się w przestrzeni bez sztucznego prowadzenia.
Linia transmisyjna (np. przewód lub falowód) łącząca antenę z wyjściem nadajnika lub wejściem odbiornika.